Skin of the mind
-
do 23 sep ’2120:00Première
-
vr 24 sep ’2120:00
-
za 25 sep ’2120:00
-
do 7 okt ’2120:00
-
vr 8 okt ’2120:00
-
za 9 okt ’2120:00
Programma
Alan Lucien Øyen - Wereldpremière
Sharon Eyal & Gai Behar - Bedroom Folk (2015)
Als er een danstaal is die aanhaakt bij de tijdsgeest, is het die van Israelisch dansmakersduo Sharon Eyal en Gai Behar
LET OP: Om toegang te krijgen tot deze voorstelling dien je in het bezit te zijn van een geldig coronatoegangsbewijs. Meer informatie vind je hier.
Alan Lucien Øyen (Noorwegen) is een van de meest spraakmakende artiesten in de internationale hedendaagse danswereld wiens werk is uitgevoerd door gezelschappen over de hele wereld. Als choreograaf, schrijver en regisseur kan hij het beste worden omschreven als een unieke verhalenverteller die in zijn werk altijd op zoek is naar oprechte en menselijke expressie. Met een emotionele en dramatische gedrevenheid combineert Øyen op ambitieuze wijze muziek, beweging, opera, theater en dans. Zijn complexe en technisch uitdagende bewegingstaal wordt geïnspireerd door de wereld om hem heen waarbij hij inspiratie put uit een groot aantal bronnen, uit de populaire cultuur, maar ook uit persoonlijke gesprekken en ervaringen. Øyen werd opgeleid als danser aan de State School of Art in Oslo en danste bij The Norwegian National Contemporary en Amanda Miller's Pretty Ugly Dance Company in Keulen voordat hij in 2006 zijn eigen multidisciplinaire gezelschap oprichtte, winterguests. NDT kijkt er naar uit om deze nieuwe stem aan het repertoire toe te voegen.
Choreografen Sharon Eyal en Gai Behar (Israël) belichamen een unieke bewegingsstijl die zich diep wortelt in de verkenning van het lichaam. Hun werk wordt gekenmerkt door het creëren van pulserende en hypnotiserende ruimtes; werelden die zich zowel ver in de toekomst als diep in het verleden lijken te begeven. Samen maakten ze werk voor verschillende internationale gezelschappen en begonnen ze in 2013 hun eigen gezelschap L-E-V. In het programma Skin of the mind presenteren Eyal & Behar een bewerkte versie hun werk Bedroom Folk, dat lovende kritieken ontving na de NDT première in april 2015: “Als er een danstaal is die aanhaakt bij de tijdsgeest, is het die van Israelisch dansmakersduo Sharon Eyal en Gai Behar.” (Trouw, 2015). NDT kijkt ernaar uit om dit belangrijke werk opnieuw te delen met zijn publiek.
Choreografen
Alan Lucien Øyen © Massimo Leardini
Alan Lucien Øyen
Over seizoen 2021-2022
“It’s a big honour for me to be invited to create a work for legendary NDT. (I wish I could go back in time and whisper it to my younger self. He would not have believed me.)
As an artist today, I constantly oscillate between work with actors and work with dancers, and sometimes juxtapose the two.
Searching for an exaggerated performative expression, I this time wish to take outset in the concept of “Death”, and look at its symbols and rituals, as well as the fear and terror we attribute it with. This as a starting point for an open exploration together with the skilled movers of NDT.
I’m eager to challenge the dancers to work with acting, to explore words through writing, as well as engage physically with text through their own movements.
I always try to engage directly with the person behind the artist and with their own history, this very much affects the outcome of the creation. I’m therefore very curious to see my own work develop within the NDT cannon, knowing there is a lot of knowledge for me to discover and to learn from.
Ideally the process of creating together will leave both NDT and myself somewhat changed. I certainly hope so. I can’t wait to get started.”
Alan Lucien Øyen
Alan Lucien Øyen (Bergen, Noorwegen) is een zeldzame maker binnen dans en theater. Alan is afgestudeerd in dans aan de School of Art in Oslo en werkt in hybride vormen die zich uitstrekken over dans, theater, opera en film. Zijn werken worden zowel in zijn thuisland als in het buitenland zeer geprezen.
Alan is sinds 2013 artist in resident bij de Noorse Nationale Opera en Ballet, waar hij de ruimte en vrijheid krijgt voor zichzelf en zijn winter guests om grensverleggende theater- en dansvoorstellingen te maken in het prachtige Norwegian Opera House.
Tanztheater Wuppertal
Als zoon van een kleder die vanaf zijn zevende vol bewondering naar theater keek, begon Alan op 17-jarige leeftijd ballet te studeren bij de Hongaarse balletmeester en Marinsky-afgestudeerde Peter Tornev. Na optredens met Carte Blanche en Amanda Miller’s gezelschap Pretty Ugly, vestigde Alan in 2006 zijn eigen gezelschap winter guests. winter guests brengt acteurs, dansers, schrijvers, decorontwerpers en technici samen en toert met theatrale werken voor het internationale toneel. Sinds 2009 worden zijn toneelstukken voor winter guests samen met de Britse toneelschrijver en regisseur Andrew Wale geschreven en ontwikkeld. Alan was een van de eerste choreografen die werd uitgenodigd om een avondvullend werk te maken voor het legendarische Tanztheater Wuppertal, de eerste keer sinds de dood van hun oprichter Pina Bausch.
Filmversie
2020 maakte de weg vrij voor Alan om het medium film te verkennen. Hij is een van de eersten die hoogwaardige ARRI-filmcamera’s op het podium gebruikt. Zijn filmversie van het toneelstuk “The Hamlet Complex” voor het Noorse Nationale Ballet zal naar verwachting in de herfst van 2021 worden uitgebracht.
Complex en technisch uitdagend
Alan is nieuwsgierig en dapper, maar ook nederig, geduldig in zijn ongeduld, en heeft het vermogen om zichzelf en de mensen met wie hij werkt uit te dagen. Zijn persoonlijke stijl is altijd aanwezig in alles wat hij creëert. Of het nu theater, dans of film is, de werken van Alan hebben een zeer emotionele en dramatische drive. Zijn choreografische taal is complex en technisch uitdagend. De werken zijn gebaseerd op ervaringen uit het echte leven, waarbij materiaal wordt gebruikt uit interacties met vreemden, persoonlijke anekdotes en verwijzingen naar de popcultuur – waarbij altijd de artiesten en het repetitieproces worden betrokken bij het vormgeven van het uiteindelijke verhaal. Altijd op zoek naar een oprechte en menselijke expressie.
In seizoen 2021-2022 maakt Alan zijn eerste werk voor NDT.
Sharon Eyal & Gai Behar © Tom Weinberger
Sharon Eyal & Gai Behar
Sharon Eyal en Gai Behar (Israël) vormen een innovatief duo in de hedendaagse danswereld. Voor NDT 2 creëerden zij Sara (2013) en FEELINGS (2016) en voor NDT 1 Bedroom Folk (2015) en Salt Womb (2016). In 2013 richtte het duo hun dansgezelschap L-E-V op.
Sharon Eyal werd geboren in Jeruzalem. Ze danste tussen 1990-2008 bij Batsheva Dance Company en begon te choreograferen in het kader van het Batsheva Dancers Create-project van het gezelschap. Eyal was van 2003-2004 Associate Artistiek Directeur voor Batsheva en van 2005-2012 House Choreographer voor het gezelschap.
Vanaf 2009 creëerde Eyal meer dan 30 nieuwe creaties voor dansgezelschappen over de hele wereld, zoals NDT, het Koninklijk Zweeds Ballet, Goteborgs Operans Danskompani, Carte Blanche Dance, Hubbard Street Dance Chicago, Staatstheater Mainz en meer.
Gai Behar
Gai Behar (Jeruzalem, 1977) was een beruchte mover and shaker in het nachtleven van Tel Aviv tussen 1999 en 2005. Hij produceerde live muziek, artistieke underground evenementen en techno raves. Daarnaast organiseerde hij clubavonden in de meer gevestigde uitgaans-scene (Syntechtich, Dark Disco, Night Rox) in clubs zoals Maxim, Shoken 17, TLV and Deep. Behar initieerde en produceerde het eclectische Salad in de Fetish Club, waar hij VJ’s en videokunst presenteerde naast internationale DJ’s. Ook was hij curator en producer van de Man Without a Shirt events in Tel Aviv. Co-curator van het eerste event was Uri Katzenstein en in het tweede waren werken van o.a. Sharon Eyal te zien. Behar speelde samen met Ori Lichtik in Anna Frank 14 – een techno-akoestische line-up gebaseerd op minimalistische ritmes en melodieën.
Sharon Eyal
Sharon Eyal (1971, Jeruzalem) danste van 1990 tot 2008 bij Batsheva Dance Company en creëerde haar eerste choreografieën in het kader van het Dancers Create Project van het gezelschap. In 2003-2004 was Eyal werkzaam als associate Artistiek Directeur van Batsheva. Daarna werkte zij van 2005 tot 2012 als huischoreograaf van het gezelschap. Vanaf 2009 creëert Eyal ook choreografieën voor andere dansgezelschappen wereldwijd: Killer Pig (2009) en Corps de Walk (2011) voor Carte Blanche Dance in Noorwegen, Too Beaucoup (2011) voor Hubbard Street Dance Chicago en Plafona (2012) voor Tanzcompagnie Oldenburg in Duitsland.
Eyal heeft verschillende prijzen gewonnen, zoals de Prijs voor jonge dansmakers van het Ministerie van Cultuur in 2004 en de Landau Prijs voor Danskunst in 2009. In 2008 werd ze gekozen tot Chosen Artist van de Cultural Excellence Foundation van Israël.