Frederique Pisuisse, I’m Just Lying There, 2022
I’m Just Lying There is een ficto-memoire over Frederique Pisuisses tienerrelatie met haar eerste vriendje: een 36-jaar oude man. Via gedichten en popliedjes, brengt de film hun volwassen dates in herinnering: voor het eerst zonder ouders uit eten in een restaurant, en op haar verjaardag opgehaald worden in zijn Mercedes. Deze coming of age-film bekijkt de manier waarop het vrouwelijk lichaam wordt onderworpen aan de mannelijke blik, en zo voor het eerst een lustobject wordt, en hoe die ervaring vormend kan werken. De protagonist, die 14 jaar is op het moment van hun affaire, wordt door het samenzijn met deze man naar sensuele ervaringen getrokken, maar voelt tegelijkertijd het gevaar dat in deze ervaringen schuilt aan.
Via film, het geschreven woord, muziek en performance, onderzoekt Frederique Pisuisse onderwerpen als herinnering en trauma en out-of-body-ervaringen. Dat doet ze door methodologieën van somatiek en lichaamspolitiek toe te passen, daarbij gebruikmakend van tactieken die gebruikt worden bij therapieën voor geestelijke gezondheid, net als van geestverruimende praktijken zoals het gebruik van psychedelica en non-dualiteit. Frederiques gedichten, films en muziek zijn van zichzelf dissociatieve verhalen die het creatieve potentieel onderzoeken door stem te geven aan de ervaring van de ‘ander’, een andersheid van lichamen, en hoe hiermee te leven.
Frederique maakt muziek en dj’t onder de naam snailaway en speelt daar high-nrg dancemuziek. Ontstaan vanuit een fascinatie voor syncope-drumpatronen en ecstatisch hypnotisme, wijdt snailaway zich aan het stimuleren van transpiratie en het hebben van plezier op de dansvloer. Haar psychedelische cross-overs zijn een aanstekelijke vorm van bruisende bewerking door het vertellen van verhalen en somatische trance.
I’m Just Lying There wordt gedistribueerd door LI-MA.
Bekijk hier het schema tijdens Rewire Festival. Na Rewire zal de installatie I’m Just Lying There in Amare blijven tot 23 april. Locatie: Garderobe