Huang Ruo - Between Two Lights

Dit is geen traditioneel concert, noch een theaterstuk. Het is een zintuiglijke luisterervaring die je meeneemt op een reis langs de rand van het bestaan – om vervolgens weer terug te keren. In Between Two Lights worden de stemmen van het Nederlands Kamerkoor verrijkt door de klanken van het HERMESensemble, de expressieve bewegingstaal van performancedans en de verbeeldende kracht van videokunst. Samen met Muziektheater Transparant creëren zij een ongrijpbaar moment dat de stilte omarmt en het onzegbare tot uiting brengt. Verken de onbegrensde horizon.

Inspiratiebron
De Chinees-Amerikaanse componist Huang Ruo vond voor deze compositie zijn wortels in de Hartsoetra, een  tekst uit het boeddhisme waarin leegte en vorm in elkaar overvloeien. Geen abstracte mystiek, maar een  leidraad voor wat ons allen raakt: het ongrijpbare moment tussen afscheid en begin.

Zijn persoonlijke verhaal
Tijdens de pandemie verloor Huang Ruo zijn moeder. Hij keerde terug naar zijn geboortedorp en nam deel aan  een traditioneel rouwritueel van zeven dagen, gevolgd door zes weken van ‘bardo’ – een tijd van overgang. Van stilte. Van zoeken. Vanuit dat persoonlijke verlies ontstonden de eerste tonen van deze compositie.

Mantra’s in beweging en klank
Between Two Lights is opgebouwd uit muzikale mantra’s: patronen die niet alleen klinken, maar ook lichamelijk voelbaar worden. Geluid als drager van ritme, adem en herinnering. Zestien zangers van het Nederlands  Kamerkoor, performer Grace Ellen Barkey en Huang Ruo bewegen zich door de ruimte. Hun klank en lichaam  resoneren, versterkt door stilte. Stem wordt beweging. Leegte krijgt vorm.

Publiekservaring
Onder regie van Aïda Gabriëls en Tido Visser is het publiek geen toeschouwer, maar deelnemer. Niet geleid  naar een antwoord, maar naar een ervaring. We bewegen van buiten naar binnen, van het persoonlijke naar  het universele en terug naar wat dat betekent voor ieder van ons, hier en nu. Durven we te kijken naar het  moment waarop alles stilvalt? Naar het niet-weten. Naar de leegte. Naar wat ons allen bindt, maar zelden  benoemd wordt.