Programmatoelichting:

Programma:

Fréderic Chopin 24 Preludes Op.28
Johannes Brahms Vier Klavierstücke Op.119
Robert Schumann Carnaval Op.9

Uitvoerende

Eva Gevorgyan: Een meesterlijke stem van de nieuwe pianogeneratie
Eva Gevorgyan behoort tot de meest veelbelovende jonge pianisten van haar generatie. Met meer dan veertig prijzen op internationale concoursen, waaronder topplaatsen bij de Cleveland International Piano Competition for Young Artists (2018) en het Van Cliburn Young Artist Competition (2019), heeft ze zich stevig op de wereldkaart gezet. In 2023 won ze de prestigieuze Prix du Bern in Zwitserland, en eerder werd ze bekroond met onder andere de Discovery Award van de International Classical Music Awards (2019) en de Grote Prijs van de Russia National Orchestra Competition (2021). Daarnaast was ze finalist en won ze een speciale prijs bij het Chopin Internationaal Pianoconcours in Warschau.

Haar spel wordt geroemd om perfectie en een krachtige en expressieve klank, die doet denken aan grote Russische meesters als Emil Gilels en Bella Davidovich. Critici prijzen haar diepe betrokkenheid en de bijna essentiële intensiteit waarmee ze muziek tot leven brengt.

Eva trad op met gerenommeerde orkesten zoals het Dallas Symphony Orchestra, Mariinsky Orchestra, en het Russian National Philharmonic, en ze maakte indruk als solist en dirigent met het Novaya Opera Orchestra. Ze is een graag geziene gast op internationale festivals, waaronder Verbier, Festival Internacional Cervantino en La Roque d’Anthéron.

In juli 2024 maakte Eva haar langverwachte recitaldebuut in het Concertgebouw Amsterdam. Haar seizoen 2025-2026 belooft eveneens een reeks indrukwekkende debuten en terugkeeroptredens bij toonaangevende orkesten en zalen wereldwijd.

Eva studeert momenteel aan de Centrale Muziekschool van het Tsjaikovski Conservatorium in Moskou bij Natalia Trull en aan de Escuela Superior de Música Reina Sofía in Madrid onder leiding van Stanislav Ioudenitch. In 2020 ontving ze een prestigieuze studiebeurs van het Klavier-Festival Ruhr, toegekend door Evgeny Kissin.

In 2022 verscheen haar eerste cd bij Melodiya, met werken van Chopin en Scriabin, die lovend werd ontvangen.

Programmatoelichting: 

Een wereld in miniatuur: Chopins 24 Préludes
Chopins 24 Préludes, voltooid in 1839, vormen een cyclus van korte pianostukken in alle 24 toonsoorten – een knipoog naar Bachs Wohltemperierte Klavier, dat Chopin zeer bewonderde. Hoewel geschreven als afzonderlijke miniaturen, zijn ze inhoudelijk sterk met elkaar verbonden. De ordening volgens de cirkel van kwinten – telkens een majeurtoon gevolgd door de verwante mineurtoon – draagt bij aan een gevoel van samenhang.

Chopin schreef het grootste deel van deze werken in Parijs, maar voltooide ze tijdens een verblijf op Mallorca. Ondanks hun beperkte lengte (sommige duren minder dan een minuut), zijn de préludes rijk aan emotie en karakter: van stormachtig tot verstild, van dramatisch tot lyrisch.

In zijn tijd veroorzaakten deze korte stukken verwarring. Want waren het schetsen, studies of volwaardige composities? Chopin zelf voerde er nooit meer dan vier tegelijk uit. Vandaag de dag beschouwt men ze als een meesterlijke cyclus, waarin elke prelude zijn eigen verhaal vertelt, maar samen een groter geheel vormt – een reis door emoties, toonsoorten en klankwerelden.

Laatwerk vol innerlijke kracht: Vier Klavierstücke van Brahms 
De Vier Klavierstücke, Op. 119, vormen Brahms’ laatste compositie voor solopiano en behoren tot zijn meest intieme en introspectieve werken. Geschreven in de zomer van 1893 in het Oostenrijkse Bad Ischl, zijn deze miniaturen het sluitstuk van een reeks laatromantische pianostukken waarin Brahms zijn muzikale taal tot de essentie terugbrengt.

De eerste drie stukken zijn getiteld Intermezzo. Deze term gebruikte Brahms hier voor muziek die niet uitgesproken dramatisch of virtuoos is, maar eerder poëtisch en reflectief. Het eerste intermezzo (in b-klein) ademt diepe melancholie, met harmonieën vol dissonanten die volgens Brahms “met plezier opgezogen moeten worden”. Het tweede intermezzo (e-klein) is monothematisch van opzet, maar kent subtiele transformaties. Het derde (C-groot) speelt ritmisch met onregelmatige fraseringen en voelt bijna dansant aan.

Het vierde stuk, een Rhapsodie in Es-groot, is vuriger en dramatischer van karakter, maar eindigt onverwacht in es-klein. Samen vormen deze vier karakterstukken een rijk palet aan klank, kleur en emotie. Ze zijn niet zozeer bedoeld om te imponeren, maar om te raken.

Carnaval: Schumanns muzikale maskerade
Carnaval, geschreven in 1834–1835, is een van Schumanns meest kleurrijke en karaktervolle pianowerken. Het bestaat uit 21 korte stukken die samen een maskerade tijdens het carnavalsfeest voorstellen, met personages uit de Italiaanse commedia dell’arte zoals Pierrot en Arlequin, maar ook vrienden, geliefden en Schumanns eigen verschillende gemoedstoestanden.

Centraal staat een geheimzinnig motief van vier noten (A–Es–C–H), dat meerdere betekenissen heeft: het verwijst naar de naam van een plaats, het carnaval zelf, en zelfs de naam van Schumann. Dit muzikale raadsel maakt het stuk tot een echte muzikale maskerade, waarin elke beweging een stukje van het geheel onthult.

Schumann combineerde in Carnaval speelsheid met diepgang, van melancholie tot uitbundigheid, en gebruikte daarbij slimme ritmische verschuivingen en muzikale citaten. Hoewel het werk tijdens zijn leven zelden in zijn geheel werd uitgevoerd vanwege de moeilijkheid, wordt het tegenwoordig beschouwd als een meesterwerk van de pianoliteratuur.

Met zijn levendige sfeer en intrigerende codes nodigt Carnaval luisteraars uit tot een feestelijke en intellectuele ontdekkingsreis.

Meer in Amare