Dance on in Infinity

Panelgesprek met Salomon Bausch, Meryl Tankard, Emio Greco, Beppie Blankert, Jordy Dik, Ted Brandsen en Annemieke Keurentjes

za 18 okt / 15:30 - 18:00

za 18 okt ’25

15:30 - 18:00

za 18 okt ’25

15:30 - 18:00

Spinozafoyer

Geweest

Het succes van Kontakthof- Echoes of ’78, de interpretatie die choreograaf Meryl Tankard maakte op Pina Bausch' Kontakthof, roept gesprekstof op over of en waarom we modern dansrepertoire levend en actueel willen houden en hoe we dat kunnen doen. Tijdens dit panelgesprek gaan we in gesprek met choreografen, erven en makers. Ook duiken we het beeldarchief in voor bijzondere opnames.

Dance on in Infinity gaat in op de vragen als: wat is het belang van het levend houden van dansrepertoire? Hoe denken choreografen over de opvoering van hun werk in de toekomst? Wat ooit vernieuwend was kan gemeengoed geworden zijn. Verandert de kracht van een choreografie door de tijd? En: mogen nieuwe makers veranderingen aanbrengen in het werk, zodat het – volgens die makers van de toekomst – beter in de tijd past?

Over deze en andere vragen spreekt gesprekleider Henk van der Meulen met Salomon Bausch die het erfgoed van zijn moeder beheert in de Pina Bausch Foundation en met Beppie Blankert, die momenteel haar beroemde voorstelling Dubbelspoor (1986), nu -40 jaar later- opnieuw op het toneel brengt in Korzo.

Achtergrond
Het werk van Pina Bausch wordt nog steeds overal ter wereld gedanst. De invloed van haar oeuvre is enorm. Zij nam choreografen, dansers, filmmakers, theatermakers, beeldend kunstenaars en natuurlijk het danspubliek mee in een nieuw bewegingsidioom. Met een sterke zeggingskracht wist Bausch de moderne mens aan te spreken. Dat doet haar nalatenschap nu nog steeds.

Zoals in Kontakthof - Echoes of ’78, een nieuw werk van danseres en choreograaf Meryl Tankard. Het is gebaseerd op Bausch’ legendarische Kontakthof uit 1978, een van de belangrijkste stukken uit het repertoire van Bausch (1940-2009). Nu, 45 jaar later, heeft Tankard een nieuwe interpretatie van dit iconische stuk gecreëerd met een deel van oorspronkelijke cast uit 1978.

De manier waarop Maryl Tankard de oorspronkelijke choreografie van Bausch bewerkte roept vragen op over hoe je met de erfenis van bijzonder repertoire om kan en mag gaan. Ook wanneer de oorspronkelijke maker er niet meer is, zoals in het geval van Pina Bausch.

Let op: voertaal Engels

Bijwonen van het panelgesprek is gratis. Wel graag een ticket reserveren.

We praten graag met elkaar informeel door tijdens een (vegetarisch) diner (optioneel, á €18,50).

Ook zijn er nog een aantal tickets beschikbaar voor de voorstelling op de zaterdag voor bezoekers van het symposium (€ 67,50 inclusief diner, op = op). Let op! Als je deze optie kiest ontvang je uiterlijk een paar dagen vóór de voorstelling je tickets via je mail.

Klik op de knop 'tickets' om voor het panelgesprek, en eventueel het diner en de voorstelling, tickets te bestellen.

Onderdeel van

Programma rondom Kontakthof

Credits

Salomon Bausch richtte in 2009 de Pina Bausch Foundation op, kort nadat zijn moeder, de wereldberoemde choreografe Pina Bausch, overleed. Hij beheert haar artistieke nalatenschap en verleent licenties voor uitvoeringen van haar choreografieën wereldwijd. In samenwerking met voormalige en huidige dansers van het Tanztheater Wuppertal bewaakt hij de overdracht van kennis en uitvoeringstradities. Zijn doel is dat toekomstige generaties het werk van Pina Bausch blijven ervaren op het podium.

Meryl Tankard is een Australische danseres en choreograaf die van 1978 tot 1984 lid was van Pina Bausch's Tanztheater Wuppertal, waar ze rollen creëerde in iconische werken zoals Café Müller en Kontakthof. Na haar terugkeer naar Australië richtte ze haar eigen gezelschap op en was ze artistiek directeur van Australian Dance Theatre (1993-1999), waar ze bekroonde werken maakte. Ze heeft gewerkt voor theater, film, opera en grote internationale gezelschappen, en regisseerde onder andere de openingsceremonie van de Olympische Spelen in Sydney in 2000. In 2019 werd ze benoemd tot Officer of the Order of Australia voor haar visueel meeslepende en emotioneel geladen werk.

Ted Brandsen is sinds 2003 artistiek directeur van Het Nationale Ballet. Hij begon zijn carrière als danser bij Het Nationale Ballet, waar hij later ook choreograaf werd. Onder zijn leiding groeide het gezelschap uit tot een toonaangevend instituut met een breed en vernieuwend repertoire. Brandsen staat bekend om zijn sterke artistieke visie en zijn vermogen om traditie en vernieuwing samen te brengen in de danskunst.

Beppie Blankert is een Nederlandse danseres en choreograaf die een belangrijke rol speelde in de ontwikkeling van de moderne dans in Nederland. Ze startte haar carrière in 1969 als danseres maar begon al snel te choreograferen, en werkte bij verschillende gezelschappen zoals de Noord Nederlandse Dansgroep, Mezzing en Dansproduktie. In 1987 richtte ze haar eigen gezelschap op, waarmee ze gelaagde voorstellingen maakte waarin dans en speciaal gecomponeerde livemuziek samenkwamen. Ze heeft meer dan veertig choreografieën op haar naam staan die werden getoond op festivals en in theaters in binnen- en buitenland.

Jordy Dik is een choreograaf en community artist die de grenzen tussen dans en theater verkent. Hij is medeoprichter en artistiek leider van Compagnie Tiuri, een inclusief danstheatergezelschap waarin dansers met en zonder beperking samenwerken. Met voorstellingen als You And Me And All The Others won hij de BNG Bank Dansprijs 2023. Zijn werk kenmerkt zich door een rauwe, poëtische stijl en een diepe focus op verbinding en menselijkheid.

Emio Greco werkt sinds 1995 samen met Pieter C. Scholten in een gemeenschappelijke zoektocht naar nieuwe dansvormen. Hij volgde zijn dansopleiding in Cannes en danste onder meer bij Jan Fabre en Saburo Teshigawara. In 1996 richtten Greco en Scholten het dansgezelschap ICK (Emio Greco | PC) op, waarmee ze internationaal succes behaalden. Hun werk omvat naast dans ook opera, muziek en film, en ze werden bekroond met onder andere de VSCD 'Zwaan' prijs.

Annemieke Keurentjes is als secretaris internationalisering verbonden aan het Fonds Podiumkunsten. Eerder was zij meer dan 17 jaar programming director theater en dans bij het Holland Festival waar veelvuldig het dansrepertoire van Pina Bausch was te zien met o.a. Nelken, Kontakthof en Café Muller. Daarvoor vervulde zij diverse (beleids)functies in de podiumkunstenwereld en bekleedde ze nevenfuncties als bestuurder en adviseur in het brede veld.

Henk van der Meulen was van 2008 tot 2023 directeur van het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. In de jaren zeventig en tachtig was hij componist voor talloze podiumkunstproducties en werkte samen met choreografen, dichters en toneelmakers. Later was hij hoofd van de afdeling Muziek en Dans bij de Nederlandse Publieke Omroep, waar hij innovatieve vormen van muziek en dans een podium gaf. Onder zijn leiding ontwikkelde het Koninklijk Conservatorium zich tot een school waarin artistiek talent wordt gestimuleerd en die stevig verankerd is in een internationaal netwerk van kunstenaars.