Forgotten Land / No More Play, Petite Mort / Symphony of Psalms

Het melancholische Forgotten Land is geïnspireerd door land dat langzaam wordt overgenomen door water en Edvard Munch’s schilderij The Dance of Life, waarin aan de waterkant een vrouw wordt afgebeeld in drie fases van haar leven. Het stuk symboliseert het komen en gaan in het leven en relaties, tot leven gebracht in de bewegingen van zes koppels op de muziek van Benjamin Brittens Sinfonia da Requiem. Met No More Play worden we meegevoerd in een choreografisch spel van lichaam, geest, geluid en licht in tijd en ruimte. Het is een spel waarvan de regels onbekend zijn en die gaandeweg geleerd moeten worden – een metafoor voor de essentie en onvermijdelijkheid van het leven.  

Gemaakt op de twee meest populaire sonates van Mozart, beschrijft Petite Mort op poëtische wijze de extase van seksuele gemeenschap. Het is een ervaring die in verschillende talen wordt beschreven als de ‘kleine dood’, het moment waarop we ons beseffen dat onze levens maar kort zijn. In prikkelende en indrukwekkende duels tussen danser en floret brengt Kylián een ode aan de eindigheid van ons bestaan. Afsluiter Symphony of Psalms verbindt het menselijke met het goddelijke. In een doorlopend aanzwellen en terugtrekken gaan de door een koor en orkest vergezelde dansers volledig op in de symfonie van Stravinsky.