Berlioz’ Symphonie fantastique

Wat Hector Berlioz met zijn revolutionaire Symphonie fantastique in 1830 ontketende was ongehoord. Kernmotieven, dramatiek, de grootse orkestbezetting, het was allemaal ongekend. Nog steeds een iconisch werk dat symbool staat voor de vrijheid en grenzeloze creativiteit van de romantische ziel. De spraakmakende jonge Alina Pogostkina speelt op een eeuwenoude Camillo Camilli-viool. Een instrument met een grandeur passend bij de topvioliste. Zij soleerde al bij talloze toonaangevende orkesten in de wereld. Nu debuteert ze bij het Residentie Orkest in Prokofjevs Eerste vioolconcert, lyrisch en dromerig maar ook bruisend en krachtig. Louise Farrenc was in de negentiende eeuw de enige vrouwelijke hoogleraar aan het Parijse conservatorium. Schumann en Fétis prezen haar composities. Terecht klinkt haar werk steeds vaker.

Tot slot gaat chef-dirigent Anja Bilmaier voor in de omwenteling naar de romantiek. Berlioz’ Symphonie fantastique rekent af met de traditionele muzieknormen van toen. Het commentaar was niet mals: een symfonie van wilde en woeste orkestklanken. Berlioz had liefdesverdriet. Misschien was dat het.